ගමේ සුදු බණ්ඩේ දෙවනි කොටස
“මයෙ අයියන්ඩි?” මාස කීපයක ඇවෑවෙන් හොඳින් සඳ ඇති රැයක අයියා-නගෝ දෙපලගේ කිසිවිට අභාවයට නොයන තවත් රසවත් කාම සම්භෝගයකින් පසු සුදුබණ්ඩේට ඉමහත් ආදරයෙන් තුරුලුවෙමින් රංමැණිකා ඇමතුවාය.
“කියන්නට මයෙ රංකඳ” සොයුරු පෙමට අමතරව වෙන කිසිම ගැහැණියකට නොවන තරම් වූ මහත් ආදරයකින් බැඳුන
ඔහු පැවසීය.
“මයෙ අයියන්ඩි මාමණ්ඩියෙක් වෙන්ටයි යන්නේ ආයේ
වංගියක්”
“මාමණ්ඩියෙක්?”
“හ්ම්ම්”
“ඒ කොහොමෙයි?”
පිලිතුරු
නොදුන් රංමැණිකා ඔහුගේ අතගෙන ඇගෙ උදරය මත තබා ගත්තාය.
“දෙයියෝ සාක්කි” විශ්මයෙන් මෙන් හේ පැවසීය.”මෙච්චර උස් මහත් වෙච්චි දීග දෙන වයසෙ කෙල්ලො
දෙන්නෙක් ඉන්දැද්දී මස්සිනා උඹැහෙව ආයේ බඩකොලායැ?”
“මස්සිනා?” නැගණිය පිලිවිසීය. “පිස්සෙක් වගේ නෑනන්ඩිගෙ මත්තෙ නැහෙන්ට තනන උන්දැට ඒකීව ආයේ බඩ කොරන්ට මිසක්
මගෙන් තව පැටියෙක් හදන්ට ඉස්පාසුවක් කොයින්ද?”
“ආයේ බඩ කොරන්ට?”
“හ්ම්ම්” නැගණිය සෙමෙන්
පැවසුවාය.”අයියන්ඩිගෙ බාල එකා අපෙ මිනිහගෙ”
“දෙයියන්ට ඔප්පු වෙච්චාවේ” සුදුබණ්ඩේගෙ ඇස් උඩ ගියේය. “මං හාංකවිසියක්වත් දැනං හිටියේ නෑ නොවැ”
“කොහෙ දැනං ඉන්ටද?” නැගණිය සරදම් කලාය. “පිස්සෙක් වගේ අරකි පස්සෙම දිව්වා මිසක්. ඒ
උණාට අඩුතරමේ ඒකි වෙන උන් එක්ක පූට්ටුවෙන එකවත් දැනං උන්නයැ?”
“ඒකත් හැබෑව” තමා ගැනම ඇතිවූ
උපහාසයෙන් සුදුබණ්ඩේ පැවසීය.
“ඈ නගා?” හදිසියේ යමක් මතක් වූ
ලීලවකින් ඔහු යලි තරමක් උස් හඬින් ඇසීය. “මට හොරා හේනං වෙන
එකෙක් රිංගනවද මේ ගෙටත්?”
“අමු කැවිලද?” රංමැණිකා පරොස් වූවාය.
“ආයේ වෙන මොකා රිංගන්ටද මේ අහා?”
“හේනං කොහොමෙයි මං මාමණ්ඩියෙක් වෙන්ට යන්නේ?”
“ඇයි නගාට දරුවෙක් උපන්නාම අයියන්ඩි ඒකගෙ
මාමණ්ඩි නෙමෙයිද?”
“ඒක මං දන්නවා බොල. කවුද ඒකගෙ අප්පුච්චා?” ඔහු නොරිස්සුමෙන් පැවසීය.
“මාමණ්ඩි වෙන්ට යන එකාම තමා ආයේ” විසේකාර ස්වරුපයකින් ඈ පැවසුවාය.
“ඇත්තමද හිච්ච්?” උද්දාමයට පත් සුදුබණ්ඩේ හිස ඉහලට ඔසවමින් විචාලේය.
නැගණිය හිස
සලා එය තහවුරු කලාය. සතුට හා විශ්මය පිරි මුහුණින් සොයුරා ඈ දෙස බලාසිටියේය.
“දැං සුමාන දෙහෙකුත් පැනල සුද්ද වෙන්ට
තිබ්බදා ඉඳලා” රංමැණිකා විස්තර කලාය. “දැං දැං පාන්දරට ඔක්කාරෙටත් එනවා”
“වෙන මොකුත් හේතුවක් හෙම වෙන්ට බැරිද නගා?”
“දෙන්නෙක් වදපු මං නොදන්නවයැ අයියන්ඩි
හිට්ටාම”
“ළමයගෙ අප්පුච්චා උඹේ වාහෙ වෙන්ට බැරිද?”
“මං උන්දැ එක්ක පෑහුනේ පුහු දවස් බල බලා, බෙහෙත් කන එක නතරකොලදා හිට”
“බෙහෙත් කන එක නතරකොලදා හිට?”
“අයියන්ඩිලා ඉතිං ඔව්වා දන්න එකක්යැ, ගෑණුන්නෙ රහස්” සිනමුසු මුහුණින් ඈ පැහැදිලි කලාය. “ගෑණු අපි ඉතිං පිරිමින්ට නිදහස දීලා හිටින්නෙ නැතිවෙන්ට අත්බේත් ජාති කනවා”
“ඉතිං නතරකොලේ?”
“මයෙ අයියන්ඩි මේ හා ගෑටුව දා පටං” හිස ඇදකරගනිමින් ඈ
තෙපලාය.”මුල් දොහේම ආස හිතුනා අයියන්ඩිගෙන් බඩක් උහුලන්ට”
“හිච්චි…..” කෙඳිරි ගෑ
සුදුබණ්ඩේ නැගණියව මහත් සෙනෙහසින් සිපගන්නට වූවේය. එතැනින් පටන් ගත් ක්‍රියාදාමයේ
අවසානය අවසානය නම් පියාණන් මුදාහල කිරිපැහැ මල් වැස්සකින් දරු ගැබ නෑවී යාමයි.
“ඉපැදෙන්ට කලියෙන්ම දරුපැටියා අප්පුච්චාගෙන්
ටොකුපාර කනවද කොහෙද” රමණයේ අවසානයේ සොයුරාගේ තුරුලට ගුලිවූ
රංමැණිකා හුරතල් ලෙසින් පැවසුවාය.
“හැබෑට නගා ගැබට මොනවාහරි වෙයිද?”
“එච්චර හරියක් වෙනවානම් ගෑණුන්ට දරුවෝ වදන්ට
වෙන්නේ නෑ නොවැ අයියන්ඩි”
නැගණියේ පැසුණ
ස්වභාවය ගැන සොයුරා ආඩම්බරවුවේය.
“දොළදුක්ගායට ඕන දෙයක් කියහං නගා”
“තව කල් තියෙනවා නොවැ අයියන්ඩි”
“ආසාවේ බෑ උඹේ කුසේ මයෙ දරුපැටියෙක් මෝරනවා
බලන්ට”
“කවුදෑ දන්නේ දෙතුන් දෙනෙක්වත්ද කියලා….” නැගණිය විසුළු කළාය. “…කොරපු දේවල් වල හැටියට. අයේ ඉතිං කොයියම්ම
වෙලාවකවත් එක වංගියෙන් නතර කොරපු එකක්යැ?”
“එව්වා කියන්ට බෑ! මොකෝ එක වංගියෙන් නතර
කොරන්ට ඕන වුණත් දුන්නයැ”
“ඇයි අපි අල්ලගත්තද?”
“අල්ලගත්තා විතරනම් මදෑ. ගලවාගන්න දුන්නේත්
නෑ නොවැ”
“හැබෑට?”
“නැතුව?”
සංවාදය නිමා
වෙද්දී දෙදෙනා එකිනෙකා දෙස කාමුකව බලා සිටියෝය.
“නගා?”
“අයියන්ඩි…”
“මට ආයේ ඕන….”
“මටත්…..”
දිනෙන් දින තද
වෙන බැඳිම් මැද්දේ සොහොයුරා හා සොයුරිය එකතු වුනහ. රංමැණිකා බඩෙහි වැඩෙන දරුවාගෙ
පියා නිසා සුදුබණ්ඩේ වඩවඩා ඈ හා කාලය ගතකලේය.
එදිනද
සුපුරුදු පරිදි රාත්‍රීයේ ඔහු ඇගේ නිවසට ගොඩ වැදින. සුපුරුදු පරිදි රංමැණිකා තම
සොයුරාට කහට එකක් සෑදීමට කුස්සියට පිවිසියාය. ඈ පිටුපසින් ඇදුනු සුදුබණ්ඩේ ද ඉඳහිට
කරන්නාක් මෙන් රංමැණිකා ගේ දියණියන් සිටින කාමරයට ඔලුව දා බැලීය. ඉදිරියට තබන්නට
ගිය පය හුන් තැනම ගල්වි ගියේය. ඔහු දුටු දෙයින් ඔහුට ඇස් ඉවතට ගත නොහැකි විය.
රංමැණිකාගේ වැඩිමහල් දියණිය වන මල් එතනා දොර දෙසට කකුල් දමාගෙන පැත්ත හැරී
නිදාසිටි අතර ඇගේ චීත්තය දෙපසට ඈත්වි ඇගේ කලවය ඉහලටම පාහේ නිරාවරණය වී තිබින. එයට
යටින් ඉදිරියට නැමී තිබුණ අනෙක් කකුලේත් ඇතුල් පැත්ත බොහෝ ප්‍රමාණයක් පෙනෙන්නට
තිබිණ. කාමරයෙහි වූ පහනෙන් වැටෙන මද ආලෝකයෙන් රඹ කඳන් දෙකක් සේ සුන්දරව පෙනෙන ඇගේ
නාඹර දෙපා යුගල මාමණ්ඩියගේ සිරුර ගල් ගැසීමට සමත් විය. සුදුබණ්ඩේ හට මෙතෙක් ඇති
නොවුණ කාම සිතුවිලි ලේලිය කෙරෙහි මෝදුවෙන්නට වූවේය. ඇස් ඉවතට ඇද ගනු නොහී බලාගෙන
සිටි ඔහු ඇගේ නාඹර රූපය රිසිසේ රස වින්දේය. පලමු වරට සුදුබණ්ඩේ මල් එතනා ගැහැණියක
ලෙසින් දුටුවේය. දීගයන වයසෙහි හුන් ඇගේ පිරිපුන් ලැම හැට්ටය තුලින් කැපී පෙණින.
උණුසුම නිසාදෝ ඈ විසින් පෙරවන රෙද්ද ඉවතට තල්ලු කර තිබූ ආයුරකි, එය ඇගේ වලලුකර තෙක් යටිපතුල් වැසී වැටී තිබුනේය. ඈ හුස්ම ගන්නා තාලයට
උස්පහත් වෙන ලැම පෙදෙස සිට නිරුවත් කලවා තෙක් ඔහු නෙත් හෙලුවේය. ඈ දෙස බලන්න බලන්න
රාගයේ ගිණිපුපුර කෙමෙන් දලුලා වැඩී ගියේය.
වෙනදා තමා
පසුපස කුස්සියට ඇදෙන අයියන්ඩිය පමා කිමදැයි බලන්න රංමැණිකා කුස්සියෙන් පිටට ඔලුව
දැම්මාය. ඔහු දියණියන් සිටින කාමරය තුලට එඹී බලාගෙන සිටින අයුරු ඈ දුටු අතර ඒ දෙස
ඇ ටික වෙලාවක් යනතුරු බලා සිටියාය. සෑහෙන වෙලාවක් යනතුරු ඔහු කුස්සියට නොපැමිණිය
හෙයින් ඈ උගුර පෑදුවාය.
නැගණියගෙ උගුර පාදන හඬින් සුදුබණ්ඩේ පියවිලොවට විසිවිණ.
.
.
.
.
.
.
තුන්වෙනි කොටසින් හම්බවෙමු
Comments
Post a Comment